مۇئەللىمىم پىراففىسور (3)

ئالى مەكتەپ دىگەن مانا مۇشۇنداق ئىكەن، قانداق قىلىمىز، بىر بىرىمىزگە دەردىمىزنى تۆكۈپ مۇئەللىم يوق چاغدا تازا تىللاپ ئاچچىغىمىزنى چىقارمىساق نىمە ئامال… كۇنلەر داۋام قىلماقتا، كۈز ئېيى ئۈرۈمچىنىڭ بۇ ھاۋاسىنى تېخىمۇ سۇغۇق قىلماقتا ئىدى. ئەڭ ئالى بىلىم يۇرتىنىڭ بىرى بولغان شىنجاڭ پىداگوگىكا ئونۋېرسىتىتىنىڭ پىراففىسورى بولىمىش بۇ ئەپەندىم تەرپىدىن ئۇدا ئىككى قېتىم ئالدانغان قۇتبىلىك يەنە شۇ پىراففىسورىنىڭ كەينىدىن يۈرمەكتە ئىدى، ئوقۇش پۇلى پات پات سۈرۈشتە بوپ قالغاندا دەرھاللا مۇئەللىمگە تېلېفۇن قىلاتتىم. مۇئەللىم مەكتەپتىن ئوقۇش پۇلىنى سۈيلەۋاتىدۇ، ئوقۇش پۇلىنى تاپشۇرمىساق پىراكتىكا پۇلىنى بەرمەيدىكەن، قانداق قىلىشنى بىلمىدىم… – سەن خاتىرجەم بول مەن پۇلنى بۇداقى ھەپتىگە قالماي تاپشۇرۋىتىمەن، مىھمانلىرىم جىق بىكار بولالمايۋاتىمەن. – ھە بولىدۇ مۇئەللىم، ئاۋارە قىلدىم. -سەن خاتىرجەم بولغىن. -ماقۇل مۇئەللىم، خوش ئەمسە . بولىدۇ، ۋاھــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاي بۇداقى ھەپتىمۇ كىلىدۇ، ئەتە ئەتە دەپ ئۈچ ئايمۇ بولدى مانا، بىرھەپتە دىگەن قانچىلىك ئىدى. ھەپتە ئۆتتى، تېلېفۇن يەنە ئۇرۇلدى. -مۇئەللىم پۇلنى… -خاتىرجەم بول جۈمە كۈنى چۇقۇم تاپشۇرۋىتىمەن. – ھە بولىدۇ. جۈمە كىلىدۇ، تېلېفۇن يەنە ئورۇلىدۇ. -مۇئەللىم … – ھە دۈشەنبە چۇقۇم تاپشۇرۋىتىمەن. – ھە ماقۇل. ئەتە خەنزۇتىلى ئالى دەرىجە ئىنتاھانىغا قاتنىشىدىغانلىقىم ئۈچۈن ئازراق تەييارلىق قىلىپ يېتىپ قالدىم، ئەتىسى ئىنتاھانغا كېتىۋاتسام مۇئەللىمدىن تېلېفۇن كەلدى، قىسقىچە ئاڭلاپ ئاڭلىماي قىلىشقان سالامدىن كىيىن مۇئەللىم «ماڭا بىر نەرسە يېزىپ بەرگىن » دەيدۇ، كۆڭلۈم بىر شۇملۇقنى تۇيدىدە كەيپىياتىمغا تەسىر يىتپ ئىنتاھاننى ياخشى بىرەلمەسلىكىمدىن ئەنسىرەپ، مۇئەللىم مەن ماشىنىدا بەك ۋاراڭ چۇرۇڭ گىپىڭىزنى ئاڭلىيالمىدىم مەن سىزگە ئىمتىھانىم تۈگىگەندە تېلېفۇن قىلاي دەپ تېلېفۇننى قۇيىۋەتتىم. ئەتىسى يېزىقچە ئىنتاھاننى بىرىپ بوپ تاماق يەپ ئولتۇرسام تېلېفۇن كەلدى، – سەن تېلېفۇن قىلىمەن دەپ قىلمىدىڭغۇ؟ -ۋاي مۇئەللىم ئىمتىھان مانا باياتىن تۈگىدى، ئەمدى بىر تاماق يەۋەلاي دەپ ئولتۇرغان. – ھە، مۇنداق گەپ سەن ئاۋۇ نەرسەڭگە ماڭا بىر تىلخەت يېزىپ بەر، بۇنىڭغا مانچە پۇل كەتتى، مەن مانداق تېخنىكىلار كەتتى، بۇ نەتىجىلەرنىڭ ھەممىسى بىزنىڭ ئىشخانىنىڭ نەتىجىسى بولىدۇ، پۈتۈن ئىگدارلىق ھوقۇقى ۋە تەرەققى قىلدۇرۇش ھوقۇقى ئىشخانىغا تەۋە بولىدۇ، دەپ يېزىپ بېرىسەن. -ھە بولىدۇ مۇئەللىم قالغان گەپنى ئەتە دىيىشىلى. -سەن يېزىپ تەييار قىلىپ قوي. – ھە مەن ئويلىشىپ باقاي. -ئۇنتۇپ قالما يېزىپ بوپ ماڭا يوللاپ بەر. -ھە قېنى. مۇئەللىمىمنىڭ تېلېفۇنى شۇ تاپتا ئاچچىغىمنى مىڭ گەز ئۆرلەتكەن ئىدى، يەۋەتقان تاماقنىمۇ ھارام قىلغان ئىدى. نىمىسىنى دەي، زەردە بىلەن ئاغىنەمگە سۆزلىگىنى تۇردۇم. – كۆارداڭمۇ ئاداش، ما ئوغرىنى نىمە داۋاتىدۇ بىلەمسەن؟ -سېتىپ بەر دەمدا؟ -مەن تىلخەت يېزىپ بىردىكەنمەن. -نىمانداق بىر لاۋزا تۇزى يوق ھوي ما مەلىمنىڭ؟ ئەينى چاغدا ياق ياق پۇلنى مەن ئۆزۈم تاپشۇراي دىسەم، سەن ئانداق قىلدىڭ، مانداق قىلدىڭ مەن سىنى مۇكاپاتلايمەن، سەن مىللى ئوقۇغۇچىلارغا ئۈلگە بولمىساڭ بولمايدۇ، مەن يىغىن ئېچىپ ئىنىستۇتتىكى بارلىق مىللى ئوقۇغۇچىلارنىڭ ئالدىدا سىنى مۇكاپاتلايمەن، بۇ سىنىڭلا شەرىپىڭ بوپ قالماستىن سىنىپتىكى، ئىنىستۇتتىكى بارلىق مىللى ئوقۇغۇچىلارنىڭ شەرىپى، ئاسپىرانتلىقتا ئوقۇۋاتقان ئوقۇغۇچىلارمۇ قىلشنى ئويلىشىپ بولالمايدىغان بىر ئىشنى سەن قىلىپ تاماملىدىڭ، مۇشۇنچىلىك ئىشنى ھەتتا خەنزۇ ئاسپىراتلارمۇ قىلالىغان ئەمەس، سەن مۇكاپاتلىنىشقا لايىق … دەپ تۇرىۋالدى، ئەمدى سېتۋالىمەن داۋاتىدۇ، قانداق قىلسام بولار؟ ھەي ساتماي دىسەم ئوقۇتقۇچۇم، ئىككى يىلنىڭ ياغى بىلىم بەرگەن، ساتاي دىسەم قانداق كۆڭلۈم كۆتەرسۇن… – بولىدى قىلە ئاداش، تامىقىڭنى يىگىنە بولدى. دىدىمغۇ مەن باشتا ساڭا، بۇ مۇئەللىم بەك چىڭ، ئاسانلىقچە بىرىگە بىكاردىن بىكار بىرمو پۇلنى بەرمەيدۇ دەپ. – ھەي ئاداش مەن بۇ ئوغرىنى ماڭا پۇل بەر دەپ يالۋۇرمىسام يا ، ئۆزى مۇكاپاتلايمەن دەپ ئەمدى قوپۇپ كەينىگە سىيسە ئەر تۇرۇپ… – ھەي قانداق قىلىسەن. -قانداق قىلسام بولا ، ئەي خۇدا بەندەڭنى مۇشۇنداق كىشىگە خار قىلمىساڭ ھەي. -ئوڭشىلىپ كىتىدۇ، تامىقىڭنى يىگىنە بولدى. -تاماقنى يەپ بولۇپ مەن چىڭخۇا ئونۋېرسىتىتىدا ئوقۇۋاتقان مۇئەللىمىگە تېلېفۇن قىلىپ باقاي، ئاشۇ مۇئەللىم مىنى خېلى چۈشىنىدۇ، مەن قىلغان نەرسىلەرنىمۇ خېلى ئوبدان بىلىدۇ. -شۇنداق قىلغىن. – ھەي توختا باشتا مەن بىلەن بىر ئىشخانىدا ئىشلىگەن ماھىرغا تېلېفۇن قىلىپ باقاي، ئۇ نىمە دەيدۇ، ئاندىن چىڭخۇدىكى مۇئەللىمىمگە تېلېفۇن قىلاي. – ھە بۇنداق قىلساق تېخىمۇ ياخشى بولغۇدەك. شۇنداق قىلىپ ئاۋال كىچىك ئۇستازىم ماھىرغا تېلېفۇن قىلىپ ئەھۋالنى ئېيتتىم، ئاڭلاپ بوپ ئۇنىڭمۇ كۆڭلى يېرىم بولدى. بىردەم قاخشىۋەتكەندىن كىيىن زىخمۇ كۆيمەيدىغان كاۋاپمۇ كۆيمەيدىغان بىر ئامال تېپىشىمنى ھەرگىزمۇ ئوقۇشۇمغا تەسىر يىتىدىغان ئىشنىڭ بوپ قالماسلىقىنى، گەرچە پىراففىسور بىرنىمە قىلمىسىمۇ ئىنىستۇتتا يۈزىنىڭ بارلىقىنى كىيىن ئوقۇش پۈتتۈرۈش ئىشلىرىمگە پۇتلا كاشاڭ بولىدىغان بىر ئىشلارنىڭ بوپ قالماسلىقىنى ئېيتى، كىيىن چىڭخۇداىكى مۇئەللىمىم بىلەن كۆرۈشكەن كۆرۈشمىگەن لىكىمنى سورىدى، مەن ياق دىسەم، ئاشۇ مۇئەللىم بىلەن بىر كۆرۈشۈپ بېقىشىمنى ئۇ مۇئەللىمنىڭ ئۆزىدىن ياخشىراق بىر مەسلىھەت بىرەلەيدىغانلىقنى ئېييتى. بولىدۇ دەپ چىڭخۇادىكى مۇئەللىمىمگە تېلېفۇن قىلدىم.مۇئەللىمىم ماڭا شۇنداق ئىسىل گەپلەرنى قىلدى، مەن مۇئەللىمگە ماقۇل دەپ تېلېفۇننى قويدىم. نىمە دىيىشىمنى كۆڭلۈمگە پۈكىۋېلىپ ئەتە بولىشىنى ساقلىدىم. تاڭمۇ ئاتتى، نورمال ئىشقا چىقتىم، پىراففىسورنىڭ بىرىنجى ئىككنچى سائەت دەرسى بارلىقىى بىلەتىم شۇڭا، دەرستىن چۈشكىچە ئۆزۈمنىڭ ئىش ئور نىدا يۈردۈم، ۋاقىت توشقاندا تېلېفۇن قىلىپ كۆرىشىدىغانلىقىمنى ئېييتىم. ئىشخانىسىغا كىرسەم سىنىپتىكى بىر قانچە ساۋاقداشلار بىلەن ئولتۇرۇپتۇ، مەن ساۋاقداشلارغا شەرەت قىلىپ ئۇلارنى چىقىرۋەتتىم دە گەپنى باشلىدىم. (ئاخىرى بار) –